TĘCZOWE Lekcje

Celem zajęć jest pokazanie uczniom, w jaki sposób sytuacja, w której znajdują się osoby należące do grupy doświadczającej stygmatyzacji i przemocy, wpływa na ich zdrowie. Kwestia ta wydaje się być szczególnie istotna w ostatnich latach, gdy nasila się tzw. mowa nienawiści w stosunku do osób biseksualnych i homoseksualnych i, co za tym idzie, wzrasta ilość stygmatyzujących i przemocowych zachowań, których doświadczają.

Binarne pojęcie płci to prosty podział wszystkich ludzi na dwie grupy: kobiety i mężczyzn. Zakłada się przy tym, że zestaw cech kobiecych jest „zrośnięty” i wyklucza się z podobnie „zrośniętymi” cechami męskimi. Historia Marii Patino tej prostej teorii przeczy i pokazuje, że cechy płciowe konkretnej osoby mogą być częściowo męskie a częściowo żeńskie.

Czy przyjaźń jest społeczną relacją, czy intymnym uczuciem? Czy przyjaźń i miłość to to samo? Co starożytni Grecy sądzili o moralnej i politycznej wartości związków między mężczyznami? Jaka relacja łączyła takie związki z filozofią?

Binarne pojęcie płci to prosty podział wszystkich ludzi na dwie grupy: kobiety i mężczyzn. Zakłada się przy tym, że zestaw cech kobiecych jest „zrośnięty” i wyklucza się z podobnie „zrośniętymi” cechami męskimi. Historia Marii Patino tej prostej teorii przeczy i pokazuje, że cechy płciowe konkretnej osoby mogą być częściowo męskie a częściowo żeńskie.

Naomi Wolf w wydanej w 1990 roku w Stanach Zjednoczonych książce Mit Urody stawia szereg ważnych pytań dotyczących roli, jaką wygląd ciała – a więc też i samo ciało – odgrywa w kształtowaniu tożsamości kobiet. Biorąc za punkt wyjścia wstęp do polskiego wydania autorstwa dr Kingi Dunin, zastanówmy się nad tym, jak kultura określa naszą cielesność.

Celem zajęć jest pokazanie uczniom, w jaki sposób sytuacja, w której znajdują się osoby należące do grupy doświadczającej stygmatyzacji i przemocy, wpływa na ich zdrowie. Kwestia ta wydaje się być szczególnie istotna w ostatnich latach, gdy nasila się tzw. mowa nienawiści w stosunku do osób biseksualnych i homoseksualnych i, co za tym idzie, wzrasta ilość stygmatyzujących i przemocowych zachowań, których doświadczają.

Celem zajęć jest zapoznanie uczniów i uczennic z sytuacją społeczną osób LGBTQ+, omówienie pojęć wykluczenia, dyskryminacji, analiza psychicznej sytuacji osoby nieheteroseksualnej lub transpłciowej w społecznym kontekście wykluczenia.

W 1578 roku, w kościele św. Jana przy Bramie Łacińskiej, na południowych obrzeżach Rzymu, zorganizowano ceremonię ślubu między mężczyznami. Fakt ten został opisany „na gorąco” przez weneckiego ambasadora w Państwie Kościelnym, Antonia Tiepolo. Trzy lata później wspomniał o tym wydarzeniu Michel de Montaigne, francuski myśliciel i pisarz…

Żyjący w IV wieku p.n.e. Platon, uczeń Sokratesa, zagadnieniu miłości poświęcił dialog Uczta (gr. Symposion). To relacja ze spotkania towarzyskiego w domu poety tragicznego, Agatona. Uczestnicy rozmowy przy winie (takie spotkanie zwali Grecy właśnie symposion) wygłaszają mowy na cześć Erosa.

W nocy z 27 na 28 czerwca 1969 nowojorska policja dokonała nalotu na uczęszczany przez osoby LGBTQ+ pub „Stonewall Inn” w dzielnicy Greenwich Village na Manhattanie w Nowym Jorku. Inaczej niż zwykle, tym razem robotnicy, młodzież i imigranci, Czarni i Latynosi, którzy chadzali do „Stonewall Inn”, odpowiedzieli na atak policji samoobroną. Celem lekcji jest prześledzenie dynamiki protestu społecznego, uchwycenie jego przyczyn i porównanie z innymi protestami i rewolucyjnymi sytuacjami znanymi z historii.

Właściwie moglibyśmy zacząć od pytania. Ta mała figurka wykonana z kalcytu przedstawia dwie obejmujące się postaci. Zazwyczaj zakłada się, że jest to mężczyzna i kobieta. Ale dlaczego przyjmujemy to z taką łatwością?

Około roku 2450 p.n.e. dwaj staroegipscy dworzanie o imionach Nianchchnum i Chnumhotep wybudowali dla siebie grobowiec na nekropoli królewskiej w Sakkarze. W grobowcu znajduje się kaplica zdobiona wizerunkami obu urzędników. Mężczyzn ukazano wraz z żonami i dziećmi, jednocześnie całują się oni, obejmują i siedzą razem nierzadko przedstawieni w taki sposób, w jaki ukazywano zazwyczaj właściciela grobu wraz z żoną.

Przez wieki powszechne było przekonanie, że kobiety i mężczyźni to dwie różne formy jednej płci rozłożone na osi, bez jasnego rozgraniczenia między płcią żeńską i męską. Aż do XVIII wieku na tej osi mieścili się hermafrodyci; ludzie, których płeć zmieniała się z wiekiem; jednostki, które fizycznie były kobietą lub mężczyzną, podczas kiedy ich tożsamość genderowa była przeciwna. Ta wielka różnorodność była uważana za normalną i akceptowalną.

Felieton Tadeusza Boya-Żeleńskiego „Przedwiośnie” ukazał się na łamach „Kuriera Porannego” w 1927 roku. Wykorzystując tytuł szeroko wówczas komentowanej powieści Stefana Żeromskiego, Boy upomina się o równouprawnienie osób homoseksualnych. To pierwszy tego typu tekst w polskiej publicystyce.

Spróbujmy przyjrzeć się mechanizmowi tworzenia stereotypów i zbadać specyficzne miejsce, jakie zajmują w nich wyobrażenia na temat seksualności.

“All of us who are openly gay are living and writing the history of our movement,” says Tammy Baldwin. “We are no more – and no less – heroic than the suffragists and abolitionists of the 19th century . . . We are ordinary people, living our lives, and trying, as civil-rights activist Dorothy Cotton said, to ‘fix what ain’t right’ in our society.”

Here’s an episode of series of lectures/performances entitled Contrapoints. The series is a cult youtube phenomenon in the US and beyond.

It is a classic text of American feminism of the second wave. It appeared in New York Magazine year-end issue of 1971. Judy Syfers had written it as a speech for a rally in San Francisco the previous year.

Historia „Stefana K.” sięga czasów II wojny światowej. Pod tym pseudonimem kryje się nieżyjący już polski aktor Stefan Kosiński (używający także imienia Teofil), który jako młody człowiek bardzo chciał występować w teatrze mimo trwającej niemieckiej okupacji kraju. Poznał wówczas niemieckiego rówieśnika, żołnierza Wehrmachtu, z którym nawiązał romans.

Studia nad nierównością płci w języku prowadzone są od powstania współczesnego ruchu feministycznego w krajach zachodnich, czyli od lat 70 dwudziestego wieku. Językowa niesymetryczność płci widoczna jest na wielu poziomach języka, wpływa ona na nasze postrzeganie świata i na utrwalanie stereotypów.

Postać Vautrina w Ojcu Goriot jest zbudowana z kilku splecionych ze sobą kulturowych stereotypów. Wobec Rastignaca od początku występuje on w roli demonicznego kusiciela. Jednocześnie ma wiele rysów romantycznego bohatera bajronicznego: skłócony ze światem, niepokojący, skrywający mroczną tajemnicę. „Tajemnica” skrywana przez Vautrina okazuje się dwojakiego rodzaju. Jest on przestępcą i jest homoseksualny.

Żyjący w IV wieku p.n.e. Platon, uczeń Sokratesa, zagadnieniu miłości poświęcił dialog Uczta (gr. Symposion). To relacja ze spotkania towarzyskiego w domu poety tragicznego, Agatona. Uczestnicy rozmowy przy winie (takie spotkanie zwali Grecy właśnie symposion) wygłaszają mowy na cześć Erosa.

Przez wieki powszechne było przekonanie, że kobiety i mężczyźni to dwie różne formy jednej płci rozłożone na osi, bez jasnego rozgraniczenia między płcią żeńską i męską. Aż do XVIII wieku na tej osi mieścili się hermafrodyci; ludzie, których płeć zmieniała się z wiekiem; jednostki, które fizycznie były kobietą lub mężczyzną, podczas kiedy ich tożsamość genderowa była przeciwna. Ta wielka różnorodność była uważana za normalną i akceptowalną.

Felieton Tadeusza Boya-Żeleńskiego „Przedwiośnie” ukazał się na łamach „Kuriera Porannego” w 1927 roku. Wykorzystując tytuł szeroko wówczas komentowanej powieści Stefana Żeromskiego, Boy upomina się o równouprawnienie osób homoseksualnych. To pierwszy tego typu tekst w polskiej publicystyce.

Czy przyjaźń jest społeczną relacją, czy intymnym uczuciem? Czy przyjaźń i miłość to to samo? Co starożytni Grecy sądzili o moralnej i politycznej wartości związków między mężczyznami? Jaka relacja łączyła takie związki z filozofią?

Filozofka Hannah Arendt domenę polityki określała jako „przestrzeń pojawiania się”. Takie ujęcie rodzi wiele pytań. Kto ma prawo się pojawiać? Gdzie? Kiedy? Zamiast posługiwać się tą ograniczoną formułą, zamierzam zgłębić taką przestrzeń pojawiania się, w której nie nazywam, lecz słucham – po to, byśmy mogli stworzyć przestrzeń odkrywania i odnaleźć siebie nawzajem.

Pośród klisz, schematów czy stereotypów, w których opisuje Caravaggia dawna historiografia i biografistyka XVII-XVIII wieku oraz współczesna historia sztuki – obok kliszy artysty outsidera, wyrzutka społecznego, artysty z marginesu, awanturnika, buntownika, bezbożnika, łamiącego normy i tabu – funkcjonuje wyobrażenie o Caravaggiu jako homoseksualnym „dewiancie”.

Naomi Wolf w wydanej w 1990 roku w Stanach Zjednoczonych książce Mit Urody stawia szereg ważnych pytań dotyczących roli, jaką wygląd ciała – a więc też i samo ciało – odgrywa w kształtowaniu tożsamości kobiet. Biorąc za punkt wyjścia wstęp do polskiego wydania autorstwa dr Kingi Dunin, zastanówmy się nad tym, jak kultura określa naszą cielesność.

Celem zajęć jest pokazanie uczniom, w jaki sposób sytuacja, w której znajdują się osoby należące do grupy doświadczającej stygmatyzacji i przemocy, wpływa na ich zdrowie. Kwestia ta wydaje się być szczególnie istotna w ostatnich latach, gdy nasila się tzw. mowa nienawiści w stosunku do osób biseksualnych i homoseksualnych i, co za tym idzie, wzrasta ilość stygmatyzujących i przemocowych zachowań, których doświadczają.

Celem zajęć jest zapoznanie uczniów i uczennic z sytuacją społeczną osób LGBTQ+, omówienie pojęć wykluczenia, dyskryminacji, analiza psychicznej sytuacji osoby nieheteroseksualnej lub transpłciowej w społecznym kontekście wykluczenia.

Władza większości może być władzą despotyczną. I chociaż tyranizowana będzie tylko mniejszość, to - jak wiadomo - wszelka tyrania jest złem. Miarą zatem demokratyczności ustroju państwowego są zabezpieczenia przed tyranią większości.

Filozofka Hannah Arendt domenę polityki określała jako „przestrzeń pojawiania się”. Takie ujęcie rodzi wiele pytań. Kto ma prawo się pojawiać? Gdzie? Kiedy? Zamiast posługiwać się tą ograniczoną formułą, zamierzam zgłębić taką przestrzeń pojawiania się, w której nie nazywam, lecz słucham – po to, byśmy mogli stworzyć przestrzeń odkrywania i odnaleźć siebie nawzajem.

W nocy z 27 na 28 czerwca 1969 nowojorska policja dokonała nalotu na uczęszczany przez osoby LGBTQ+ pub „Stonewall Inn” w dzielnicy Greenwich Village na Manhattanie w Nowym Jorku. Inaczej niż zwykle, tym razem robotnicy, młodzież i imigranci, Czarni i Latynosi, którzy chadzali do „Stonewall Inn”, odpowiedzieli na atak policji samoobroną. Celem lekcji jest prześledzenie dynamiki protestu społecznego, uchwycenie jego przyczyn i porównanie z innymi protestami i rewolucyjnymi sytuacjami znanymi z historii.

Binarne pojęcie płci to prosty podział wszystkich ludzi na dwie grupy: kobiety i mężczyzn. Zakłada się przy tym, że zestaw cech kobiecych jest „zrośnięty” i wyklucza się z podobnie „zrośniętymi” cechami męskimi. Historia Marii Patino tej prostej teorii przeczy i pokazuje, że cechy płciowe konkretnej osoby mogą być częściowo męskie a częściowo żeńskie.